КАЛЯДЫ Ў КОЛАСАВЫМ ДОМЕ

Па ініцыятыве архіепіскапа Пінскага і Лунінецкага Сцяфана ў Дзяржаўным літаратурна-мемарыяльным музеі Якуба Коласа ў Мінску адбылася святочная праграма.

Гэта быў дзень, калі неба цалавала зямлю мірыядамі зорных сняжынак. Снегапад за вокнамі музейнай гасцёўні не палохаў аб’яўленым аранжавым узроўнем небяспекі – яе нібыта адводзіў малітоўны настрой святочных дзён. Урэшце, стыхія і не спыніла гасцей з Пінскай епархіі, якія радасцю аб Нараджэнні Хрыста дзяліліся з такімі ж прагнучымі духоўнага абнаўлення мінчанамі. Прырода даравала Калядам тую чысціню і пяшчоту, якую выклікае ў душы цуд з цудаў – паяўленне на свет Боганемаўляці.

Архіерэй павіншаваў удзельнікаў сустрэчы з Нараджэннем Хрыстовым, шчыра пажадаў кожнаму самых добрых пачуццяў і зазначыў:

– У свой час Якуб Колас не адны Каляды адзначаў на Палессі. І хаця ў паэме “Новая зямля” пранікнёна і таленавіта адлюстраваў менавіта сямейнае свята, захацелася, каб у Коласавым Доме прагучалі і спрадвечныя палескія песнапенні.

Атрымаўшы благаславенне Ўладыкі Сцяфана, у цэнтр мемарыяльнай залы выйшла група ўдзельнікаў клірасных хораў. Маладыя людзі прыгожымі пастаўленымі галасамі пачалі з біблейскіх спеваў: “Слава в Вышних Богу, и на земли мир, и в человецех благоволение”. Затым гучалі тэксты на розных мовах – у кожнай краіне славянскія народы славяць Боганемаўля і Богамаці.

Калі ж увагаю прысутных авалодаў протадыякан Свята-Пакроўскага храма г. Баранавічы Андрэй Гарбуноў, захапленне гледачоў спевамі кіраўніка Місіянерскага аддзела Пінскай епархіі суправаджалася здзіўленнем яго словамі. У даўно знаёмых папулярных песнях айцец Андрэй вызначаў духоўны змест (напрыклад, “Прекрасное далёко” Крылатава і Энціна – мара аб Царствіі Нябесным, “Как здорово, что все мы здесь сегодня собрались” Алега Міцяева – радасць згуртавання на літургіі…). Такія адкрыцці – яшчэ адзін падарунак сустрэчы. Прыцягнулі гледачоў і жартоўныя семінарскія перакладанні народных песень, і дыялектныя палескія калядныя спевы, якія айцец Андрэй запісаў ад сваёй бабулі.

– Не магла стрымаць слёз, – прызналася нявестка Якуба Коласа Аляўціна Цімафееўна Міцкевіч. – Сустрэча выклікала настальгічныя пачуцці. Прыгадаліся мае родныя, якія жывуць ужо толькі ў сэрцы... Душу перапаўняла ўдзячнасць Уладыку Сцяфану, які сваімі справамі ўмацоўвае духоўную сувязь Мінска з Пінскам. Сталіца

Палесся – радзіма майго мужа Данілы Канстанцінавіча, старэйшага сына Якуба Коласа, стваральніка музея яго памяці…

Удзельнікі свята дзякавалі і іншым свяшчэннікам, якія арганізавалі “Палескія Каляды” – гэта кіраўнікі аддзелаў Пінскай епархіі іерэй Іаан Гарбуноў (Прэс-служба; настаяцель храма ў гонар праведнай дзевы Іуліяніі, князёўны Альшанскай в. Альшаны Столінскага благачынія) і іерэй Сергій Плотніцкі (Сацыяльны аддзел; настаяцель храма, які будуецца ў Пінску ў гонар цэсарэвіча Аляксія разам з дзіцячым хоспісам). Сустрэча сапраўды нагадвала сямейнае свята. Нешматлікая па колькасці ўдзельнікаў (сярод іх пераважалі сябры Дома Коласа – былыя супрацоўнікі музея, работнікі кніжных крам, аматары літаратурнай творчасці), яна была багатая на шчырасць пачуццяў і шчодрасць палескіх калядных пачастункаў.

Дырэктар музея Зінаіда Мікалаеўна Камароўская выказала спадзяванне, што сустрэчы ў калядныя дні стануць традыцыяй Дома Коласа, а супрацоўніцтва з Пінскай епархіяй будзе спрыяць далейшым духоўным стасункам. Сёлета ж “Палескія Каляды” далі своеасаблівы старт юбілею нацыянальнага класіка – 110-годдзю літаратурнай дзейнасці Якуба Коласа.

Фота аўтара.